Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

a vomit

  • 1 uppköst, æla

    Íslensk-ensk orðabók > uppköst, æla

  • 2 spýja

    I)
    (spý, spjó, spúinn), v. to spew, vomit, with dat. (hón spjó löngum blóði).
    f. vomitiing, vomit (gaus ór honum s. mikil).
    * * *
    u, f. a vomit, Eg. 553, Magn. 532, Hom. 151, 159.

    Íslensk-ensk orðabók > spýja

  • 3 SPÝJA

    I)
    (spý, spjó, spúinn), v. to spew, vomit, with dat. (hón spjó löngum blóði).
    f. vomitiing, vomit (gaus ór honum s. mikil).
    * * *
    pres. spý; pret. spjó, spjótt (spjóst), spjó, pl. spjó; subj. spýi; part. spúinn: the mod. form is a weak spúa, spúði, spúð: [Ulf. speiwan; common to the Teut. and Lat.]:—to spew, spit up, vomit; hón spjó blóði, Bs. i. 323; hón hafði mikla sátt ok spjó jafnan, 189; spýja upp, to cast up, Sks. 629 B; s. e-u ór sér, id., Al. 44; sumir spjó (plur.) þar inni í stofunni, Eg. 206; lýkr hundi þeim er spýr, Hom. 159.

    Íslensk-ensk orðabók > SPÝJA

  • 4 GJÓSA

    (gýs; gaus, gusum; gosinn), v. to gush, burst out (þar gaus upp stundum, eldr; blóðit gaus ór sárinu).
    * * *
    pret. gauss, mod. gaus, pl. gusu; pres. gýss, mod. gýs; pret. subj. gysi; part. gosinn: [a Scandin. word not found in Saxon nor Germ., cp. Engl. gush]:—to gush, break out, of a furnace, volcano, or the like; þar gauss upp stundum eldr, Nj. 204; hann sá eld mikinn g. upp, Grett. 96; gauss ór honum spýja ( a vomit) mikil, Eg. 216; froða gaus ór kjapti þeim, Fas. i. 425; svá sem þar gjósi upp svartr reykr, Sks. 203; gaus upp grátr, Róm. 234.

    Íslensk-ensk orðabók > GJÓSA

  • 5 GOR

    * * *
    n. [A. S. gor; Engl. gore; Swed. går], whence Gor-mánuðr, m. Gore-month, the first winter month, about the middle of October to the middle of November, so called from the slaughtering of beasts for winter Store, Edda 103; vetr ok g. kemr laugardag, Rb.
    II. the cud in animals, but also used of chyme in men, e. g. spúa græmi gorinu, to vomit the green g., of one far gone in sea-sickness.
    COMPDS: gorblautr, gorgeir, gorkúla, gorvargr, gorvömb.

    Íslensk-ensk orðabók > GOR

  • 6 gubba

    að, (gubb, n.), to vomit.

    Íslensk-ensk orðabók > gubba

  • 7 HRJÓÐA

    (hrýð; hrauð, hruðum; hroðinn), v.
    1) to unload (h. skip sín);
    2) to strip, disable, esp. a ship in a sea-fight (hann hrauð öll víkingaskipin);
    3) impers., hrýðr e-u, it clears away; mun hroðit myrkvanum, the fog will have cleared away; hrauð upp ór honum miklu vatni, he brought up much water;
    4) refl., hrauðsk ór skikkju, she threw off her mantle.
    * * *
    pret. hrauð, pl. hruðu, part. hroðinn:—to strip, disable, esp. a ship in a sea-fight; hann hrauð öll víkinga-skipin, Fms. i. 27; var þá hroðit þat skip stafna á meðal, 178; þau skip er þeir sjálfir ynni ok hryði af Ólafi konungi, ii. 303; hruðu þeir öll Dana skip þau er þeir fengu haldit, 314; hrauð Magnús konungr þat skip ok síðan hvárt at öðru, vi. 78, 84; þeir hruðu sum skipin Birkibeina, viii. 290; léttu þeir feðgar eigi fyrr en hroðit var skipit, Eg. 122.
    2. of ships, to unload; þeir hrjóða skip sín ok setja landfestar, Al. 13; ok er rétt at h. skip ok bera farm af þótt Drottins-dagr sé, af …, K. Þ. K. 82; skip skal eigi h. um helgi nema skips-háski sé, N. G. L. i. 142.
    3. to be cleared; var þá enn hroðinn valrinn, the battle-field was cleared of the slain, Fms. v. 97; mun hroðit myrkvanum ( the fog has cleared away) þar sem þeir eru, Hkr. iii. 94.
    II. impers. to belch or vomit forth, of steam, fire, expectoration, or the like; kongrinn hjó með Hneiti þá svo hrauð af eggjum báðum, so that both edges struck fire, Ór. 48; eldi hrauð ór hlunni, Lex. Poët.; kvað hann þat vera svelg ok hrauð stundum svá hátt upp ór sem fjall væri, Bret. 49 (1845); hrauð upp ór honum miklu vatni ( he brought up much water) er hann hafði drukkit, Mag. 76; hrauð í himin upp glóðum, Edda (in a verse); hrýðr um krapit, Finnb. 310
    III. reflex. hrjóðask, to be cleared, stripped, Jd., Hkm., Lex. Poët.

    Íslensk-ensk orðabók > HRJÓÐA

  • 8 SELJA

    * * *
    I)
    (sel, selda, seldr), v.
    1) to hand over, deliver;
    selja e-m e-t (Ásta selr honum sverðit);
    selja e-t í hendr e-m, to make over to one (hann seldi búit í hendr Þorsteini);
    selja vápn ór hendi sér, to give up (deliver) one’s weapons;
    selja e-t fram, to deliver up;
    selja e-m e-t til varðveizlu, to commit to another’s keeping (þér skulut nú selja mér til varðveizlu vápn yður);
    hann kvazt hvárki vildu selja grið né taka, he said that he would neither give nor receive pardon;
    selja e-m laun, to give reward, pay;
    selja fé at láni, to lend money;
    selja á leigu, to put out at interest;
    selja á frest, to give on credit;
    2) to sell, part with (hann seldi land sitt);
    selja e-t við litlu (miklu) verði, to sell for a small (great) sum;
    selja mansali, to sell into bondage;
    þótti þeim konungr út seldr, a done man (= fram seldr);
    3) refl., seljast, to give oneself up (seljast arfsali);
    seljast út, to turn out;
    aldri mun þat vel út seljast, it will never go well.
    f. sallow, willow.
    * * *
    pres. sel, selr (sell, Grág. ii. 80); pret. seldi; part. seldr; [A. S. seljan; Engl. sell; Dan. sælge]:—to hand over to another; s. e-m e-t, or absol.; Ásta selr honum sverðit, Fms. iv. 37: hann tók sverð búit ok seldi Birni ok fingrgull—Sverð þetta, sagði hann, gef ek þér, Ó. H. 53; hann seldi smala-manni höfuðit, Nj. 70; hann tók menit af hálsi sér ok seldi Finni, Ó. H. 136, 148: selja fram, to deliver up, Hkr. ii. 243; mun hann s. framm Hrapp, Nj. 133, 134; selja af höndum, Fms. iv. 278; s. e-t í hendr e-m, Eg. 180, 715; hann seldi búit í hendr Þorsteini, 704; s. vápn ór hendi sér, Fs. 29; hann seldu þan til fóstrs í Suðreyjar, Fms. i. 250; s. e-m sonu sína til fóstrs, 5; seldu honum margir sonu sína til læringar, Ib. 14; meirr en efni sé til seld, more than is due, Bs. i. 137, Fs. 84.
    2. to yield milk, of a cow; hún (the cow) selr ekki, vill ekki selja, in which case the Scottish milk-maids use a tulchan or stuffed calfskin.
    3. a law term, selja sök, to make over a suit into the hands of a delegate to plead it in court; svá skal sök selja, at þeir skolu takask í hendr, sú er sök tekr ok hinn er sell (hand-sal), Grág. ii. 80; aðra skóggangs sök sel ek þér á hendr Starkaði … mun ek s. þér í hendr legorðs-sökina, Ni. 98, 99; s. vig-sök, Grág. ii. 80; s. mál í hendr e-m, Eg. 732; s. e-m sjálfdæmi (q. v.), Nj. 92; s. e-m grið, Edda. 57; hann kvaðsk hvárki vildu s. grið né taka, neither give nor receive pardon, Nj. 92: phrases, s. e-m laun, to give a reward, pay; hefir hann áðr selt mér laun í heilræðum, 1 79, 214; s. fé at láni, to put out money on credit, lend money, Ísl. ii. 223; s. á leigu, to put out on interest, Grág. i. 390; ljá eða selja á leigu, 437; selja á frest, to sell on credit, Vápn. 7: selja upp, to throw up, vomit, (upp-sala.)
    II. to sell, part with (derived from the preceding sense), Fms. x. 5, 227; hann seldi land sitt, Ld. 134; ef þú selr land þetta þeim Bolla, 212; ek em kominn at fala at þér hey ok mat, … Hvártki vil ek þér selja—Viltú gefa mér þá? Nj. 73; ef hón kaupir meira, ok á sá eigi heimting til þess er hann seidi henni, Grág. i. 334; s. við litlu verði, to sell for a small sum, Eg. 100; ekki sel ek hann nema við miklu verði, Fms. x. 227; cp. við hleifi seldu, they sold me for a loaf (?), Hm.: selja mansali, to sell into bondage, Fms. x. 224; s. sik sem dýrast, to sell one’s life as dear as possible, xi. 376; þótti þeim konungr út seldr, a done man, Odd. 12; þeir Erlendr vóru fram seldir ( lost men), ef …, Fms. vii. 318; fram seldir ok til dauða dæmdir, 65.
    III. reflex. to give oneself up; seljask arfsali, to give oneself up as arfsals-maðr (q. v.), Grág. i. 204, Vápn. 13; gjarna vilda ek at hann seldisk með minnum vandræðum en á horfðisk, Ld. 254; aldri mun þat vel út seljask, it will never go well, Karl. 152; við marga hafit er heit góð, en misjafnt þykkir út seljask, Nj. 122: to hire oneself out, ef hann selsk dýrra á leigu, Grág. i. 149.
    2. recipr. to exchange; þeir görðu frið ok seldusk gíslar, Hkr. i. 7; hafit heilir grið selzk, ii. 166
    3. pass. to be sold, Fms. i. 79, 186.
    4. part. seljandi, a seller, vendor; seljandi saka, Grág. i. 370, 480; selendr ok kaupendr, Grág. 39.

    Íslensk-ensk orðabók > SELJA

  • 9 æla

    * * *
    d, [áll], to belch; ælir vatn þar er ‘álar’ falla, water belches, Skálda (in a verse).
    2. to throw up, vomit; æla öllu upp.

    Íslensk-ensk orðabók > æla

См. также в других словарях:

  • Vomit — Vom it, n. [L. vomitus, from vomere, vomitum, to vomit; akin to Gr. ?, Skr. vam, Lith. vemiti. Cf. {Emetic}, {Vomito}.] [1913 Webster] 1. Matter that is vomited; esp., matter ejected from the stomach through the mouth. [1913 Webster] Like vomit… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Vomit nut — Vomit Vom it, n. [L. vomitus, from vomere, vomitum, to vomit; akin to Gr. ?, Skr. vam, Lith. vemiti. Cf. {Emetic}, {Vomito}.] [1913 Webster] 1. Matter that is vomited; esp., matter ejected from the stomach through the mouth. [1913 Webster] Like… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Vomit Pigs — were a Punk band from Daingerfield, Texas. Their debut EP, Take One , was released in 1978. The founding members of the Vomit Pigs were Mike Brock ( Mite Vomit ), Chris Connor, Doug Spencer, Roy Dalby and Eddie McMinn. The EP Take One was… …   Wikipedia

  • Vomit Comet — is a nickname for any airplane that briefly provides a nearly weightless environment in which to train astronauts, conduct research, and film motion pictures.Versions of such airplanes have in the past been operated by NASA s [http://jsc aircraft …   Wikipedia

  • vomit — (n.) late 14c., act of expelling contents of the stomach through the mouth, from L. vomitare to vomit often, frequentative of vomere spew forth, discharge, from PIE root *wem to spit, vomit (Cf. Gk. emein to vomit, emetikos provoking sickness;… …   Etymology dictionary

  • Vomit Remnants — ist eine 1995 gegründete japanische Death Metal Band. Ihr erstes Album lautete „Vomit at Midnight“. Es hatte keinen großen Erfolg, und erstmals verkauften sich nur etwa 1000 Einheiten. Ein Jahr später veröffentlichte die Band das Doppelalbum… …   Deutsch Wikipedia

  • Vomit — Vom it, v. t. 1. To throw up; to eject from the stomach through the mouth; to disgorge; to puke; to spew out; often followed by up or out. [1913 Webster] The fish . . . vomited out Jonah upon the dry land. Jonah ii. 10. [1913 Webster] 2. Hence,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • vomit — [väm′it] n. [ME < L vomitus, a discharging, vomiting < pp. of vomere, to discharge, vomit < IE base * wemē > Gr emein, to vomit, OE wamm, stain, disgrace] 1. the act or process of ejecting the contents of the stomach through the mouth …   English World dictionary

  • Vomit — Vom it, v. i. [imp. & p. p. {Vomited}; p. pr. & vb. n. {Vomiting}.] [Cf. L. vomere, vomitum, and v. freq. vomitare. See {Vomit}, n.] To eject the contents of the stomach by the mouth; to puke; to spew. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • vomit — ► VERB (vomited, vomiting) 1) eject matter from the stomach through the mouth. 2) emit in an uncontrolled stream or flow. ► NOUN ▪ matter vomited from the stomach. ORIGIN Latin vomere to vomit …   English terms dictionary

  • Vomit Launch — was formed in Chico, California in 1985 as an excuse to drink beer . In 1992, the band called it quits and played their last show on December 11, 1992.Larry Crane, who played bass for the band, now runs Tape Op Magazine.DiscographyAlbums… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»